Soms is het voor mij echt even schakelen tussen mijn wereld en de realiteit hier op aarde. Zo zat ik van de week voor aanvang van de yoga nog even een berichtje te typen naar een cliënt… dat was me net op de fiets te binnen geschoten. Stonden daar opeens een aantal dames voor me, die me de hand wilde schudden: “Gelukkig Nieuwjaar!”. Ehh... oh ja, riep ik in verwarring: “voor jou ook de beste wensen”. En ik liet me weer zakken op mijn matje.

Na afloop van de les dacht ik: dat was ook niet aardig. Ik was er niet eens met mijn volle aandacht bij, toen ik ze de hand schudde. Maar voor mij leeft dit gewoon niet... ik wens iedereen altijd het beste op elk moment. En daarbij...

Ik opende van de week mijn mail en de kop van het eerste berichtje las: It is all about love!! Ik liet deze woorden even tot mij doordringen, om vervolgens de stroom van liefde ook daadwerkelijk door me lijf te voelen. Hoe simpel is het eigenlijk in dit leven en hoe moeilijk willen we het graag maken... want hè nee, dat kan toch niet waar zijn dat het zó simpel is.

Soms betrap ik mezelf erop... dat ik ergens aan probeer vast te houden. Een dienst die me altijd met gemak geld oplevert, het organiseren van een tripje of project... zodat ik zeker weet dat het goed gebeurt. Yeah right! Maar wat levert het je eigenlijk op, om te denken dat je vanuit controle en beheersing dingen kunt bereiken? En wees daarvoor eens oprecht eerlijk met jezelf!

Vanmiddag voelde ik de inspiratie om even te gaan wandelen. Ik liep richting het recreatiegebied bij mij in de buurt en zag dat daar een aantal paden waren afgesloten, omdat ze bomen aan het omzagen zijn. Op gevoel liep ik via een binnendoor weggetje naar het water. Ik genoot van de zon op mijn gezicht en de wat klamme warmte. Ik voelde me zo volledig in het moment en vroeg mezelf af wat er op zo’n moment nog te wensen valt...